می تراود مهتاب / مي درخشد شب تاب / نيست يک دم شکند خواب به چشم کس وليک / غم اين خفته ي چند / خواب در چشم ترم مي شکند / نگران با من استاده سحر / صبح مي خواهد از من / کز مبارک دم او آورم اين قوم به جان باخته را بلكه خبر /


 درجگر خاري ليكن/ از ره اين سفرم مي شکند/ نازک آراي تن ساق گلي/ که به جانش کشتم/ و به جان دادمش آب/ اي دريغا به برم مي شکند/ دست ها مي سايم/ تا دري بگشايم/ بر عبث مي پايم/ که به در کس آيد/ در و ديوار به هم ريخته شان/ بر سرم مي شکند




مي تراود مهتاب/ مي درخشد شب تاب/ مانده پاي آبله از راه دراز/ بر دم دهکده مردي تنها/ کوله بارش بر دوش/ دست او بر در، مي گويد با خود/ غم اين خفته چند/ خواب در چشم ترم مي شکند